Kanker is een Schimmel | Introductie - deel 4
De genetica, het stokpaardje van de hedendaagse oncologie met haar oneindige enzymatische en receptoriale processen, is bezig haar laatste adem uit te blazen. Dat is in feite al gebeurd, maar niemand kan iets anders bedenken dat haar plaats in kan nemen. Het gevolg van het onvermogen van het oncologische establishment om het falen van deze tak van onderzoek – die wetenschappelijk niet kan worden verdedigd – toe te geven, is een constante verkwisting van grote hoeveelheden geldelijke, wetenschappelijke en menselijke middelen.
Welke nieuwe wegen moeten we dan inslaan? Waar moeten we die kleine logische elementjes vinden die de schaduw van onwetendheid weg kunnen nemen waarin de oncologie is gewikkeld?Veel wetenschappers, en vooral biologen, zijn van mening dat er met de toepassing van de theorie van Darwin over de evolutie van levende wezens een nieuwe weg kan worden ingeslagen met betrekking tot de zogeheten degeneratieve ziekten, zoals kanker, hartaandoeningen of geestesziekten. Volgens deze denkrichting zijn ziekten niet toe te schrijven aan genetische factoren of omgevingsfactoren, zoals nu algemeen wordt aangenomen, maar aan infecties.
Het antwoord op de vraag naar wat een ziekte veroorzaakt, kan dus worden gevonden in het vakgebied dat de geneeskunde het meeste aanzien heeft gegeven en dat ervoor heeft gezorgd dat deze zich ontwikkelde van eenvoudige knoeierij tot wetenschap: de microbiologie.
