Het is namelijk duidelijk dat, met uitzondering van de bacteriologie, de kennis op dit onderzoeksgebied nog erg beperkt is, vooral wanneer het gaat om virussen, subvirussen en schimmels. Over de pathogene betekenis hiervan is momenteel jammer genoeg weinig bekend.
Sinds enige tijd hebben wetenschappers echter wel een meer oplettende houding ten aanzien van deze biologische entiteiten en ook het concept van ‘onschadelijk commensalisme’, dat aan veel parasieten bij de mens wordt toegekend, wordt nu met meer overtuiging ter discussie gesteld. Maar in dit proces van herziening van de microbiologie is nog meer vastberadenheid nodig, zodat de nauwe samenhang tussen micro-organismen en degeneratieve ziekten duidelijk kan worden gemaakt.
En volgens mij is het nu juist door ons te richten op een van deze schaduwgebieden, de mycologie – het rijk der schimmels – dat de juiste antwoorden op het probleem van tumoren kunnen worden gevonden.
Er zijn veel bewijzen die in deze richting wijzen: de analogie tussen psoriasis – een ongeneeslijke huidziekte die door velen wordt behandeld als een schimmel – en een tumor, eveneens een ongeneeslijke ziekte van het organisme; de symptomatologische overlapping van systemische candidose en kanker, evenals de nauwe genetische band tussen mycetes en neoplastische massa’s. Dit zijn allemaal elementen die het standpunt ondersteunen en bevestigen dat, net als in de plantenwereld, alle soorten kanker voortkomen uit een schimmel.